De wereld verkennen met een potlood in de hand ...
In de vroege ochtend van maandag 30 september 2024 is Maria Adriaens overleden. Maria was non, kunstenares en spiritueel gids voor veel mensen. Zij is degene die het Zen Zien Tekenen, dat ontwikkeld is door Frederick Franck, in Nederland heeft geintroduceerd. Al tekende zij zelf de laatste jaren niet meer, zij was voor velen van ons nog steeds de hoeder van deze prachtige vorm van meditatie.
In 1957 trad Maria in bij de Congregatie van de Zusters van Liefde in Schijndel. Van daaruit werkte ze in het onderwijs, hoewel ze graag kunstenares had willen worden. Toen begin jaren zeventig zenmeditatie naar het westen kwam, werd ze een toegewijd beoefenaar van zen. In 1975 kreeg zij van het klooster toestemming om het tekenen als levensopdracht te vervullen. Ze ontmoette de Nederlands-Amerikaanse kunstenaar en zen-beoefenaar Frederick Franck. Hij leidde haar op in het Zen Zien Tekenen, een vorm van tekenen die hij ‘meditatie in actie’ noemde. Ze maakte studiereizen naar Frederick Franck in Amerika en reisde al tekenend met hem rond in Europa. Voor Maria kwam in deze vorm van tekenen spiritualiteit - in de brede zin van het woord - en kunstbeoefening op een hele mooie manier samen.
In Nederland gaf Maria het Zen Zien Tekenen door aan duizenden mensen via werkbezoeken aan scholen en via cursussen en workshops. Ook werden haar tekeningen regelmatig tentoongesteld op kleinere exposities, zoals in het Museum voor Religieuze Kunst in Uden. In 1998 ontving ze de Rotaryprijs Eindhoven-Veldhoven voor haar werk en in 2003 verscheen haar boek met ca 150 tekeningen Ruimte zien. Het Zen Zien Tekenen heeft zij op haar beurt overgedragen aan een nieuwe generatie, die actief in Nederland cursussen geeft en een website onderhoudt.
Maria Adriaens laat een archief met 15.000 tekeningen na: het resultaat van een leven lang tekenen in de traditie van het Zen Zien Tekenen.
Maria Adriaens vergeleek haar leven en de Weg van het tekenen met een pelgrimstocht, met het potlood als wandelstok in de hand. Zij tekende het leven zoals ze dat dagelijks tegenkwam. De verwondering en ontroering die zij daarbij ervoer, droeg zij niet alleen over op een hele nieuwe generatie tekenaars maar ook op vele anderen die haar hebben gekend.
De laatste jaren verbleef zij samen met alle voornamelijk oudere zusters in het moedergebouw van de Zusters der Liefde in Schijndel. Hoewel Maria het vaak lastig vond om zich te conformeren aan de taal en de gewoonten van de kloosterzusters, bleef ze altijd in verbinding. In de ruimte en stilte van haar eigen kamer vond haar creatieve en spirituele geest altijd weer nieuwe vormen om zowel de zusters om haar heen, als de mensen die haar kwamen bezoeken, te verrassen en op te beuren.
Maria had een kort ziekbed en verheugde zich over haar overgang naar ‘huis’ en naar het Licht.
Met Maria Adriaens gaat een bijzonder en eigenzinnige mens heen, die echter nog lange tijd zal blijven leven in de harten en geesten van de mensen die haar hebben gekend.
Bert van der Kruk schreef op 11/11/25 in het dagblad Trouw een groot artikel over het leven van Maria
Meer over Maria Adriaens vind je hier. Bij de blogs vind je korte verhalen van Maria bij haar tekeningen.
Haar boek 'Ruimte Zien' is niet meer in de boekhandel verkrijgbaar maar nog wel bij ons te bestellen via deze link.
