Gesprek op de brug in Weesp (Maria Adriaens)
De trein stopt op het station in Weesp. Frederick Franck stapt uit en overhandigt me op het perron de Nederlandse vertaling van het boek “De Zen van het Zien “, dat hij zojuist in Amsterdam bij de drukker heeft opgehaald.
Op het moment dat hij het me overhandigt daalt er een lieveheersbeestje op de kaft 🐞. Verwondering… Vlug stapt hij weer in de trein en reist door.
Voor de ontvangst van dit boek was ik al vroeg naar Weesp gereisd en had nog veel tijd om te tekenen. Ik loop vanaf het station richting centrum. Het is wat nevelig. Ik teken een brug met wat mensen die er staan te praten. Op de achtergrond een kerk, fietsen tegen de leuning: zo Hollands als het maar kan. Dan komt er nog een fietser aan…en breekt opeens de zon door. Het hele tafereel verandert zo dat ik de gum voor zon laat spelen.
Het weekend daarna geef ik een cursus in het bezinningshuis in Duizel. De leiding heeft ons groepje van acht de kleine vergaderzaal toegewezen. We zitten aan een achthoekige tafel onder een kroonluchter. Net op het moment dat ik het nieuwe boek van Frederick Franck opensla om eruit voor te lezen valt er een lieveheersbeestje op. Verbaasd vertel ik wat er in Weesp gebeurde en ga daarna weer voorlezen. Weer valt er een lieveheersbeestje op… nog een…en meer. Even later kruipen er een heel stel op tafel rond; ze blijken uit het plafond te komen boven de lamp. Het zaaltje was die winter niet gebruikt en de warmte van de lamp had de lieveheersbeestjes gewekt. Verbazend bleef het wel. En natuurlijk vroegen de lieveheersbeestjes erom om meteen getekend te worden.
Maria Adriaens
Dit is het eerste van een reeks verhalen bij de tekeningen in het boek 'Ruimte Zien' van Maria Adriaens.